ای مسلمانان بجز حیدر ز بعد مصطفی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای مسلمانان بجز حیدر ز بعد مصطفی | عرض = | تصویر = | عرض تصویر = | زیرنویس = | نام شعر = | نام‌های دیگر = | شاعر = حمزه کوچک | قالب =غزل | سبک = | موضوع = دوازده امام | مناسبت = | زبا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ جعبه اطلاعات شعر | {{جعبه اطلاعات شعر | ||
| عنوان | | عنوان =ای مسلمانان بجز حیدر ز بعد مصطفی | ||
| تصویر = | |||
| تصویر | | توضیح تصویر = | ||
| | | نام شعر = | ||
| نام شاعر =حمزه کوچک | |||
| نام شعر | | قالب =غزل | ||
| وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | |||
| شاعر | | موضوع =مدح امامان شیعه | ||
| قالب | | مناسبت = | ||
| | | زمان سرایش = معاصر | ||
| موضوع | | زبان = فارسی | ||
| مناسبت | |||
| زمان سرایش | |||
| | |||
| تعداد ابیات =۸بیت | | تعداد ابیات =۸بیت | ||
| منبع = | |||
| منبع | |||
}} | }} | ||
'''ای مسلمانان بجز حیدر ز بعد مصطفی''' از شاعر ایرانی، [[حمزه کوچک]] معروف حمزه ورامینی قرن هشتم است. این شعر مدح گونه در هشت بیت سروده شده است. این شعر در مدح دوازده امام شیعه است که از امیرالمومنین (ع) آغاز و به امام زمان (ع) ختم شده است. | |||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۵
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | حمزه کوچک |
| قالب | غزل |
| وزن | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن |
| موضوع | مدح امامان شیعه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
ای مسلمانان بجز حیدر ز بعد مصطفی از شاعر ایرانی، حمزه کوچک معروف حمزه ورامینی قرن هشتم است. این شعر مدح گونه در هشت بیت سروده شده است. این شعر در مدح دوازده امام شیعه است که از امیرالمومنین (ع) آغاز و به امام زمان (ع) ختم شده است.
متن شعر
| ای مسلمانان بجز حیدر ز بعد مصطفی | کیست آن کو در قیامت کوثر و انهار داشت | |
| یا زنی مانند زهرا دختر خیرالبشر | یا برادر در جنان چون جعفر طیّار داشت | |
| یا دو فرزندان معصومان چو شبّیر و شبر | کز ولاشان حور عین در جنّت استظهار داشت | |
| حبّذا روح شریف پاک زین العابدین | بعد ازو باقر که علم و زهد و استغفار داشت | |
| صادق و کاظم امام و پس علی موسی الرضا | پس تقی، دیگر نقی کو حکم بر احرار داشت | |
| عسکری را دان امام و خوش به جنّت در خرام | چند اگر صاحب زمان در ملک غیبت دار داشت | |
| کردگارش برگزید و دین بدو تفویض کرد | زانک او در علم و حکمت سنت کرّار داشت | |
| ناصبی پنداشت تا آل از نبی یکسو کند | حاصل خود آن شقی در راه دین پندار داشت |