بارد! چه؟ خون! که؟ دیده! چسان؟ روز و شب! چرا؟: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
{{ب|کس کشته شد هم از پسرانش؟ بلی دو تن|دیگر که؟ نه برادر، دیگر که؟ اقربا}} | {{ب|کس کشته شد هم از پسرانش؟ بلی دو تن|دیگر که؟ نه برادر، دیگر که؟ اقربا}} | ||
{{ب|دیگر پسر نداشت؟ چرا داشت. آن که بود؟|سجاد! چون بُد او؟ به غم و رنج مبتلا}} | {{ب|دیگر پسر نداشت؟ چرا داشت. آن که بود؟|سجاد! چون بُد او؟ به غم و رنج مبتلا}} | ||
{{ | {{ب|ماند او به کربلای پدر؟ نی !به شام رفت|با عز و احتشام؟ نه ! با ذلت و عنا}} | ||
{{ب|تنها؟ نه ! با زنان حرم؛ نامشان چه بود؟|زینب سکینه فاطمه کلثوم بینوا}} | {{ب|تنها؟ نه ! با زنان حرم؛ نامشان چه بود؟|زینب سکینه فاطمه کلثوم بینوا}} | ||
{{ب|بر تن لباس داشت؟ بلی! گرد رهگذار|بر سر عمامه داشت؟ بلی !چوب اشقیا}} | {{ب|بر تن لباس داشت؟ بلی! گرد رهگذار|بر سر عمامه داشت؟ بلی !چوب اشقیا}} | ||
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۳
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | بادر چه؟ خون |
| نام شاعر | قاآنی |
| قالب | قصیده |
| وزن | مفعول فعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| مناسبت | مدح |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۲۳بیت |
| منبع | https://ganjoor.net/ghaani/ghetegh/sh1 |
بارد! چه؟ خون! که؟ دیده! چسان؟ روز و شب! چرا؟ را قاآنی شیرازی در قالب قصیده سروده است. این شعر با موضوع امام حسین(ع) در بیست و سه بیت با وزن مفعول فعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.
متن شعر
| بارد! چه؟ خون! که؟ دیده! چسان؟ روز و شب! چرا؟ | از غم! کدام غم؟ غم سلطان اولیا | |
| نامش که بد؟ حسین! ز نژاد که؟ از علی | نامش که بود؟ فاطمه جدش که؟ مصطفی! | |
| چون شد؟ شهید شد! به کجا؟ دشت ماریه | کی؟ عاشر محرم، پنهان؟ نه برملا | |
| شب کشته شد؟ نه روز چه هنگام؟ وقت ظهر | شد از گلو بریده سرش؟ نی نی از قفا | |
| سیراب کشته شد؟ نه! کس آبش نداد؟ داد! | که؟ شمر، از چه چشمه؟ ز سرچشمهٔ فنا | |
| مظلوم شد شهید؟ بلی جرم داشت؟ نه | کارش چه بد؟ هدایت، یارش که بد؟ خدا | |
| این ظلم را که کرد؟ یزید! این یزید کیست؟ | زاولاد هند ، از چه کس؟ از نطفهٔ زنا! | |
| خود کرد این عمل؟ نه! فرستاد نامه‌ای | نزد که؟ نزد زادهٔ مرجانهٔ دغا | |
| ابن زیاد زادهٔ مرجانه بُد؟ نعم! | از گفتهٔ یزید تخلف نکرد؟ لا | |
| این نابکار کشت حسین را به دست خویش؟ | نه او روانه کرد سپه سوی کربلا | |
| میر سپه که بد؟عمرسعد! او برید | حلق عزیز فاطمه؟ نه شمر بی‌حیا | |
| خنجر برید حنجر او را نکرد شرم؟ | کرد. از چه پس برید؟ نپذرفت ازو قضا | |
| هر چه؟ بهر آن که شود خلق را شفیع | شرط شفاعتش چه بود؟ نوحه و بکا! | |
| کس کشته شد هم از پسرانش؟ بلی دو تن | دیگر که؟ نه برادر، دیگر که؟ اقربا | |
| دیگر پسر نداشت؟ چرا داشت. آن که بود؟ | سجاد! چون بُد او؟ به غم و رنج مبتلا | |
| ماند او به کربلای پدر؟ نی !به شام رفت | با عز و احتشام؟ نه ! با ذلت و عنا | |
| تنها؟ نه ! با زنان حرم؛ نامشان چه بود؟ | زینب سکینه فاطمه کلثوم بینوا | |
| بر تن لباس داشت؟ بلی! گرد رهگذار | بر سر عمامه داشت؟ بلی !چوب اشقیا | |
| بیمار بد؟ بلی چه دوا داشت؟ اشک چشم | بعد از دوا غذاش چه بد؟ خون دل غذا | |
| کس بود همرهش؟ بلی اطفال بی‌پدر | دیگر که بود؟ تب !که نمی گشت ازو جدا | |
| از زینب و زنان چه به جا مانده بد؟ دو چیز | طوق ستم به گردن و خلخال غم به پا | |
| گبر این ستم کند؟ نه! یهود و مجوس؟ نه! | هندو؟ نه! بت‌پرست؟ نه! فریاد ازین جفا | |
| قاآنی است قایل این شعرها بلی | خواهد چه؟ رحمت! ازکه؟ ز حق! کی؟ صف جزا! |