آمدم ای شاه پناهم بده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
  | نام شاعر =حبیب الله چایچیان
  | نام شاعر =حبیب الله چایچیان
  | قالب = غزل
  | قالب = غزل
  | وزن =  
  | وزن = مفتعلن مفتعلن فاعلن
  | موضوع =امام رضا(ع)  
  | موضوع =امام رضا(ع)  
  | مناسبت = مرثیه
  | مناسبت = توسل و زیارت
  | زمان سرایش = معاصر
  | زمان سرایش = معاصر
  | زبان = فارسی
  | زبان = فارسی
خط ۱۵: خط ۱۵:
}}
}}


'''آمدم ای شاه پناهم بده''' را شاعر معاصر [[حبیب الله چایچیان]] درباره امام رضا(ع) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مدح در یازده بیت  سروده شده است.  
'''آمدم ای شاه پناهم بده''' را شاعر معاصر [[حبیب الله چایچیان]] درباره امام رضا(ع) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه توسل و زیارت در یازده بیت  با وزن مفتعلن مفتعلن فاعلن سروده شده است.  




خط ۳۲: خط ۳۲:
{{ب|آن‌چه صلاح است برای «حسان»|از تو اگر هم که نخواهم، بده}}
{{ب|آن‌چه صلاح است برای «حسان»|از تو اگر هم که نخواهم، بده}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==خوانش==
این شعر در سال های اخیر شهرت یافته است. این شعر توسط مداح اهل بیت(ع) [[محمدعلی کریمخانی]] خوانده شده است.


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۵

آمدم ای شاه پناهم بده
اطلاعات شعر
نام شاعرحبیب الله چایچیان
قالبغزل
وزنمفتعلن مفتعلن فاعلن
موضوعامام رضا(ع)
مناسبتتوسل و زیارت
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۱بیت


آمدم ای شاه پناهم بده را شاعر معاصر حبیب الله چایچیان درباره امام رضا(ع) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه توسل و زیارت در یازده بیت با وزن مفتعلن مفتعلن فاعلن سروده شده است.


متن شعر

آمدم ای شاه پناهم بدهخط امانی ز گناهم بده
ای حرمت ملجأ درماندگاندور مران از در و راهم بده
ای گل بی‌خار گلستان عشققرب مکانی چو گیاهم بده
لایق وصل تو که من نیستماذن به یک لحظه نگاهم بده
ای که حریمت مَثل کهرباستشوق و سبک‌خیزی کاهم بده
تا که ز عشق تو گدازم چو شمعگرمی جان‌سوز به آهم بده
لشکر شیطان به کمین من‌اندبی‌کسم ای شاه پناهم بده
از صف مژگان نگهی کن به منبا نظری یار و سپاهم بده
در شب اول که به قبرم نهندنور بدان شام سیاهم بده
ای که عطابخش همه عالمیجمله‌ی حاجات مرا هم بده
آن‌چه صلاح است برای «حسان»از تو اگر هم که نخواهم، بده

خوانش

این شعر در سال های اخیر شهرت یافته است. این شعر توسط مداح اهل بیت(ع) محمدعلی کریمخانی خوانده شده است.

پانویس

منابع