دلم جواب بلی میدهد صلای تو را: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
* [https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=10145 بدفتر حفظ و نشر آثار آیت الله العظمی خامنهای] |
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۶
دلم جواب بَلی میدهد صلای تو را شعری در موضوع مناجات اثر شهریار است که در فضای شعری عرفانی، معنوی و در قالب غزل سروده شده است.
معرفی
شعر دلم جواب بلی می دهد صلای تو را از اشعار توحیدی مناجاتی سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار (۱۲۸۵ – ۱۳۶۷ش) است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است. سید علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران در دیدار با گروه اجرایی کنگره بزرگداشت شهریار به مطلع این شعر اشاره داشته است.[۱]
متن شعر
دلم جواب بَلی میدهد صلای تو را | صلا بزن که به جان میخرم بلای تو را | |
بهجاست کز غم دل رنجه باشم و دلتنگ | مگر نه در دل من تنگ کرده جای تو را | |
تو از دریچۀ دل میروی و میآیی | ولی نمیشنود کس صدای پای تو را | |
غبار فقر و فنا توتیای چشمم کن | که خضر راه شوم چشمۀ بقای تو را | |
خوشا طلاق تن و دلکشا تلاقی روح | که داده با دل من وعدۀ لقای تو را | |
شبانیام هوس است و طواف کعبۀ طور | مگر به گوش دلی بشنوم صدای تو را | |
به جبر گر همه عالم رضای من طلبند | من اختیار کنم زآن میان رضای تو را | |
دلِ شکستۀ من گفت «شهریارا» بس | که من به خانۀ خود یافتم خدای تو را |