ای قوم به حج آمده در خویش نپایید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۶: خط ۱۶:
  | یادداشت =
  | یادداشت =
}}
}}
'''ای قوم به حج آمده در خویش نپایید''' از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر قدیمی [[مشفق کاشانی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن و فضای شعری عرفانی، معنوی در پنج بیت سروده شده است.


== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ای قوم به حج آمده در خویش نپایید|از خوف درآیید که مهمان خدایید}}
{{ب|ای قوم به حج آمده در خویش نپایید|از خوف درآیید که مهمان خدایید}}
خط ۲۶: خط ۲۴:
{{ب|تابان همه جا جلوۀ دلدار ببینید|دلدار در این آینه‌بازار، ببینید}}
{{ب|تابان همه جا جلوۀ دلدار ببینید|دلدار در این آینه‌بازار، ببینید}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:اشعار مناجات]]
[[رده:اشعار توحیدی]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۵

ای قوم به حج آمده در خویش نپایید از
مشفق کاشانی



در قالب غزل

با وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن

موضوع: توحیدی


ای قوم به حج آمده در خویش نپاییداز خوف درآیید که مهمان خدایید
این‌جا که فرودآمده چون ماه زمینیددر اوج شرف، مهر جهان‌تاب سمایید
از کعبۀ دل، تا حرم دوست رهی نیستاحرام ببندید و در این خانه درآیید
با سعی به سرچشمۀ زمزم بشتابیدتا مروه برانید که خود اصل صفایید
تابان همه جا جلوۀ دلدار ببینیددلدار در این آینه‌بازار، ببینید