یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =وحدت کرمانشاهی | قالب = غزل | وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۵بیت | من...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری
  | مطلع=یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = وحدت کرمانشاهی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر =وحدت کرمانشاهی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن  
  |قالب =غزل
  | موضوع = عرفانی
  |وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن  
  | مناسبت =
  |موضوع =عرفانی
  | زمان سرایش =  
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات = ۵بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری''' از اشعار شاعر قدیمی [[وحدت کرمانشاهی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن و با موضوع عرفانی در پنج بیت سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{ب|یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری|می‌کند زین دو یکی در دل جانان، اثری}}
{{ب|یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری|می‌کند زین دو یکی در دل جانان، اثری}}
{{ب|خرم آن‌روز که از این قفس تن برهم|به هوای سر کویت بزنم بال و پری}}
{{ب|خرم آن‌روز که از این قفس تن برهم|به هوای سر کویت بزنم بال و پری}}
خط ۲۷: خط ۲۶:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:شعر با موضوع عرفانی]]
[[رده:شعر با موضوع عرفانی]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۷

یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری از
وحدت کرمانشاهی



در قالب غزل

با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

موضوع: عرفانی
یا شب افغان شبی یا سحر آه سحریمی‌کند زین دو یکی در دل جانان، اثری
خرم آن‌روز که از این قفس تن برهمبه هوای سر کویت بزنم بال و پری
در هوای تو به بی پا و سری شهره شدمیافتم در سر کوی تو عجب پا و سری
آن‌چه خود داشتم اندر سر سودای تو رفتحالیا بر سر راهت منم و چشم تری
سال‌ها حلقه زدم بر در میخانۀ عشقتا به روی دلم از غیب گشودند، دری
خبر اهل خرابات مپرسید ز منزآن‌که امروز من از خویش ندارم خبری