مرا به خانه زهرای مهربان ببرید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =مرا به خانه زهرای مهربان ببرید | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =افشین علا | قالب =غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =حضرت زهرا(س) | مناسبت =فاطمیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =مرا به خانه زهرای مهربان ببرید
  | مطلع=مرا به خانه زهرای مهربان ببرید
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = افشین علا
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =افشین علا
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  |قالب =
  | موضوع =حضرت زهرا(س)
  |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | مناسبت =فاطمیه
  |موضوع =حضرت زهرا(س)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''مرا به خانه زهرای مهربان ببرید''' مطلع شعری از [[افشین علا]] در گونه مصیبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل در هفت بیت با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|مرا به خانه زهرای مهربان ببرید|به خاكبوسی آن قبر بی‌نشان ببرید}}
{{ب|مرا به خانه زهرای مهربان ببرید|به خاكبوسی آن قبر بی‌نشان ببرید}}
{{ب|اگر نشانی شهر مدینه را بلدید|كبوتر دل ما را به آشیان ببرید}}
{{ب|اگر نشانی شهر مدینه را بلدید|كبوتر دل ما را به آشیان ببرید}}
خط ۲۷: خط ۲۶:
{{ب|نه اشتیاق به گُل دارم و نه میل بها|مرا به غربت آن هیجده خزان ببرید}}
{{ب|نه اشتیاق به گُل دارم و نه میل بها|مرا به غربت آن هیجده خزان ببرید}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع حضرت زهرا(س)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲

مرا به خانه زهرای مهربان ببرید از
افشین علا

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: حضرت زهرا(س)
مرا به خانه زهرای مهربان ببریدبه خاكبوسی آن قبر بی‌نشان ببرید
اگر نشانی شهر مدینه را بلدیدكبوتر دل ما را به آشیان ببرید
كجاست آن جگر شرحه‌شرحه تا كه مرابه سوی سنگ مزارش كشان‌كشان ببرید
مرا كه مهر بقیع است در دلم چه شوداگر به جانب آن چار كهكشان ببرید
كجاست آن در آتش گرفته تا كه مرابرای جامه دریدن به سوی آن ببرید
كسی صدای مرا در زمین نمی‌شنودفرشته‌ها سخنم را به آسمان ببرید
نه اشتیاق به گُل دارم و نه میل بهامرا به غربت آن هیجده خزان ببرید