چرا دودهٔ مجد و علا امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = جویای تبریزی | قالب = غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت =عاشورا | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد اب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین
  | مطلع=چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = جویای تبریزی
  | نام شعر =
  | مصحح =
  | نام شاعر = جویای تبریزی
| بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب = غزل
  | قالب = غزل
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | موضوع = امام حسین(ع)
  | موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت =عاشورا
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین''' مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، [[جویای تبریزی]] در مدح و مرثیه امام حسین(ع) است.
این شعر آیینی در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن و در هفت بیت و مناسب روز عاشورا سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین|فروغ دیدهٔ شیر خدا امام حسین}}
{{ب|چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین|فروغ دیدهٔ شیر خدا امام حسین}}
{{ب|غریق لجهٔ کرب و بلا، شه مظلوم|شهید تشنه لب کربلا امام حسین}}
{{ب|غریق لجهٔ کرب و بلا، شه مظلوم|شهید تشنه لب کربلا امام حسین}}
خط ۲۸: خط ۲۶:
{{ب|مدار چم نکویی ز آسمان جویا|ببین که چرخ چها کرد با امام حسین}}
{{ب|مدار چم نکویی ز آسمان جویا|ببین که چرخ چها کرد با امام حسین}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۵

چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسین از
جویای تبریزی



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: امام حسین(ع)
چراغ دودهٔ مجد و علا امام حسینفروغ دیدهٔ شیر خدا امام حسین
غریق لجهٔ کرب و بلا، شه مظلومشهید تشنه لب کربلا امام حسین
بسی چشیدی از اشرار ز هر محنت و غمبسی کشیدی از اغیار یا امام حسین
چها رسید ز بیداد و جو زادهٔ هندبه پارهٔ جگر مصطفی امام حسین
فروغ عالم امکان ز نور گوهر اوستچراغ انجمن کبریا امام حسین
غبار مرقد او نور چشم عافیت استبس است درد دلم را دوا امام حسین
مدار چم نکویی ز آسمان جویاببین که چرخ چها کرد با امام حسین