من یک کبوترم که تویی شهپرم حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی تراث
    (صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =من یک کبوترم که تویی شهپرم حسین | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = هانی امیرفرجی | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۰ بی...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱: خط ۱:
     
    {{سرصفحه
    {{جعبه اطلاعات شعر
      | مطلع=من یک کبوترم که تویی شهپرم حسین
      | عنوان =من یک کبوترم که تویی شهپرم حسین
      | نام شعر=
      | تصویر =  
      | شاعر = هانی امیرفرجی
      | توضیح تصویر =  
      | مصحح =
      | نام شعر =
    | بخشی از دیوان =
      | نام شاعر = هانی امیرفرجی
      | بخشی از مجموعه اشعار =
      | قالب = غزل
      |قالب =غزل
      | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
      |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
      | موضوع = امام حسین(ع)
      |موضوع =امام حسین(ع)
      | مناسبت =
      | قبلی =
      | زمان سرایش =  
    | بعدی =  
      | زبان = فارسی
      | سال خورشیدی =  
      | تعداد ابیات =۱۰ بیت
      | سال میلادی =
      | منبع =  
      | سال قمری =  
      | یادداشت =
    }}
    }}
     
    {{شعر}}
    '''من یک کبوترم که تویی شهپرم حسین''' شعری آیینی از شاعر آیینی معاصر، [[هانی امیرفرجی]] درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل که در ده بیت سروده شده است. وزن این شعر مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در گونه مرثیه است.


    ==متن شعر==
    ==متن شعر==
    خط ۲۸: خط ۲۸:
    {{ب|باید که مثل پیکر تو زیر آفتاب|بی غسل و بی کفن بشود پیکرم حسین}}
    {{ب|باید که مثل پیکر تو زیر آفتاب|بی غسل و بی کفن بشود پیکرم حسین}}
    {{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    ==پانویس==
    ==منابع==
    [[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۵

    من یک کبوترم که تویی شهپرم حسین از
    هانی امیرفرجی



    در قالب غزل

    با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

    موضوع: امام حسین(ع)

    متن شعر

    من یک کبوترم که تویی شهپرم حسینصد شکر در هوای غمت میپرم حسین
    اربابِ من تویی و به کس نیست مُرتَبطدر آستان کوی تو گر نوکرم حسین
    بی شک بدون لطف تو من غرق میشدمای کشتی نجات من و یاورم حسین
    لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکردای مهربان تر از پدر و مادرم حسین
    من هم ز داغ تو به خدا قول میدهتا اینکه زنده ام بزنم بر سرم حسین
    آخر به جرم چه کفنت نیزه ها شدند؟آقای خوب و از همه کس بهترم حسین
    باید که مثل پیکر تو زیر آفتاببی غسل و بی کفن بشود پیکرم حسین