مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = سیدرضا مؤید | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت =مدح | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان = مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم
  | مطلع=مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = سیدرضا مؤید
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر = سیدرضا مؤید
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  |قالب =غزل
  | موضوع = امام حسین(ع)
  |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | مناسبت =مدح
  |موضوع =امام حسین(ع)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۸ بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم''' شعری آیینی از شاعر آیینی معاصر، [[سیدرضا مؤید]] درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل که در هشت بیت سروده شده است. وزن این شعر مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در گونه مرثیه است.


==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم|این گنج پربهاست، من ارزان نمی‌دهم}}
{{ب|مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم|این گنج پربهاست، من ارزان نمی‌دهم}}
خط ۲۸: خط ۲۹:
{{ب|تا سر نهاده‌ام چو مؤید به درگهت|تن زیر بارِ منت دونان نمی‌دهم}}
{{ب|تا سر نهاده‌ام چو مؤید به درگهت|تن زیر بارِ منت دونان نمی‌دهم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==نکته ای از شعر==
==پانویس==
طوفان واژه ها
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شاعران معاصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۰

مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم از
سیدرضا مؤید



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: امام حسین(ع)


مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهماین گنج پربهاست، من ارزان نمی‌دهم
گر انتخاب جنت و کویت به من دهندکوی تو را به جنت و رضوان نمی‌دهم
نام تو را به نزد اجانب نمی‌برماین اسم اعظم است به دیوان نمی‌دهم
جان می‌دهم به شوق وصال تو یا حسینتا بر سرم قدم ننهی جان نمی‌دهم
ای خاک کربلای تو مُهر نماز منآن مُهر را به مُلک سلیمان نمی‌دهم
دل جایگاه عشق تو باشد نه غیر تواین خانۀ خداست، به شیطان نمی‌دهم
گر جرعه‌ای ز آب فراتت شود نصیبآن جرعه را به چشمۀ حیوان نمی‌دهم
تا سر نهاده‌ام چو مؤید به درگهتتن زیر بارِ منت دونان نمی‌دهم