گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =شاه نعمت الله ولی | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۷بیت | منبع = }} '''گ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار
  | مطلع=گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = شاه نعمت الله ولی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =شاه نعمت الله ولی
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن =  
  | وزن =  
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار''' را شاعر آیینی [[شاه نعمت الله ولی]] درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مدح و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل می‌باشد.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار|ور محب مصطفائی، مرتضی را دوست دار}}
{{ب|گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار|ور محب مصطفائی، مرتضی را دوست دار}}
{{ب|از سر صدق و صفا گر خرقه‌ای پوشیده‌ای|نسبت خرقه بدان، آل عبا را دوست دار}}
{{ب|از سر صدق و صفا گر خرقه‌ای پوشیده‌ای|نسبت خرقه بدان، آل عبا را دوست دار}}
خط ۲۷: خط ۲۶:
{{ب|نعمت الله رند و سرمست است و با ساقی حریف|این چنین یار خوشی بهر خدا را دوست دار}}
{{ب|نعمت الله رند و سرمست است و با ساقی حریف|این چنین یار خوشی بهر خدا را دوست دار}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۷

گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دار از
شاه نعمت الله ولی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
گر خدا را دوست داری مصطفی را دوست دارور محب مصطفائی، مرتضی را دوست دار
از سر صدق و صفا گر خرقه‌ای پوشیده‌اینسبت خرقه بدان، آل عبا را دوست دار
دردمندانه بیا و دُرد درش نوش کنخوش بود دردی اگر داری دوا را دوست دار
بی فنا دار بقای دوست نتوان یافتنگر بقای جاودان خواهی فنا را دوست دار
چون شهید کربلا در کربلا آسوده استهمچو یاران موالی کربلا را دوست دار
دوستدار یار خود یاران ما دارند دوستما محب دوستدارانیم و ما را دوست دار
نعمت الله رند و سرمست است و با ساقی حریفاین چنین یار خوشی بهر خدا را دوست دار