ای صبح کز جگر دم سردی کشیدهای
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | شفایی اصفهانی |
قالب | غزل |
موضوع | امام حسین(ع) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۸بیت |
ای صبح کز جگر دم سردی کشیدهای را شاعر آیینی شفایی اصفهانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل میباشد.
متن شعر
ای صبح کز جگر دم سردی کشیدهای | در ماتم حسین، گریبان دریدهای | |
ای مهر اگر تو نیز عزادار نیستی | تیغ شعاع از چه سراپا کشیدهای؟ | |
گردون تو نیز ماتمیِ این مصیبتی | بر سینه، نعل از مه تابان بریدهای | |
ای غنچه یاد میدهد از تنگی دلت | چون ماه نو، لبی که به دندان گزیدهای | |
ای گل! که جوش میزندت خون ز راه گوش | از مقتل حسین، حدیثی شنیدهای | |
خون میچکد، نسیم ز دامان تو، مگر | بر کشتگان کوی شهادت وزیدهای؟ | |
ای لاله زیبدت کفن سرخرو به بر | گویا که از مزار شهیدان دمیدهای | |
ای لعل آتشین دل سنگ از تو داغ شد | گویا ز کنج چشم مصیبت، چکیدهای |