به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | خواجوی کرمانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۶بیت |
به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب را شاعر آیینی خواجوی کرمانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در شش بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن می‌باشد.
متن شعر
| به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب | که رخ به خون جگر شوید از غمش عناب | |
| شه دو مملکت و شهسوار نه مضمار | مه دوازده برج و امام شش محراب | |
| فروغ جان رسول و چراغ چشم بتول | بهار عشرت و نوباوۀ دل اصحاب | |
| حدیث مقتل او گر به گوش کوه رسد | شود ز خون دل اجزای او عقیق مذاب | |
| و گر سپهر برد نام آتش جگرش | کند به اشک چو پروین ستارگان را آب | |
| به کربلا شد و کرب و بلا به جان بخرید | گشود بال و ازین تیره خاکدان بپرید |