دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | آن لاله که عشق و خون بهارش بودند |
| نام شاعر | سیدمحمدجواد شرافت |
| قالب | رباعی |
| وزن | مفعول مفاعیل مفاعیلن فع |
| موضوع | فرزندان حضرت زینب (ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
| منبع | عقیق شکسته وزن |
دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم غزل مرثیه ای از سیدمحمدجواد شرافت، شاعر آیینی معاصر است.
معرفی
مقالهٔ اصلی: سیدمحمدجواد شرافت
«دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم» را در سیدمحمدجواد شرافت در هفت بیت سروده است. این سروده در قالب غزل با گونه مرثیه می‌باشد. این شعر آیینی در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن است.
متن شعر
| دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم | رسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم | |
| به شوق اوج گرفتن ستاره آمده‌ایم | که خاک‌بوس قدم‌های آسمان باشیم | |
| شما و این همه غربت، چگونه جان ندهیم | خدا کند که سزاوار بذل جان باشیم | |
| دو چشم حضرت مادر دو چشمه باران است | چگونه شاهد این درد بی‌کران باشیم؟ | |
| دویده در رگ ما خون جعفر طیّار | زمان آن شده تا عرش، پرزنان باشیم | |
| دو بال سبز پریدن به اذن دست شماست | اگر اجازه دهید از پرندگان باشیم | |
| دو نوجوان فدایی، دو نوجوان شهید | همان که آرزوی مادر است، آن باشیم |
پانویس
عقیق شکسته