بادها هم پیاده آمده‌اند که ببوسند خاک پایت را

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۶ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =بادها هم پیاده آمده‌اند که ببوسند خاک پایت را | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = فائزه زرافشان | قالب =غزل | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن، فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =زیارت اربعین | مناسبت = | زمان سرایش = معا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
بادها هم پیاده آمده‌اند که ببوسند خاک پایت را
اطلاعات شعر
نام شاعرفائزه زرافشان
قالبغزل
وزنفاعلاتن مفاعلن فعلن، فاعلاتن مفاعلن فعلن
موضوعزیارت اربعین
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۵بیت


بادها هم پیاده آمده‌اند که ببوسند خاک پایت را را شاعر آیینی فائزه زرافشان درباره زیارت اربعین سروده است. این شعر آیینی در گونه زیارت و در پنج بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن، فاعلاتن مفاعلن فعلن می‌باشد.

متن شعر

بادها هم پیاده آمده‌اند که ببوسند خاک پایت راآسمان هدیه می‌دهد به زمین، عطر آن پرچم رهایت را
موج لبّیک می‌رسد از دور، فوج پروانه‌های حضرت نورعاشقان تو خوب می‌شنوند آیۀ روشن صدایت را
و خدا اینچنین مقدر کرد، که پس از آن همه غریبی و دردپر و بال فرشته فرش کند دور تا دور سرسرایت را
اربعین، اربعین دلم تنگ است، آه پای رسیدنم لنگ استهمه تن حسرت است آن چشمی که ندیده‌ست کربلایت را
آسمان هم پیاده راهی اوست، مرز مهران، کجاست خانۀ دوست؟تا که یک گوشه بر زمین بنهم بارِ این بغض بی‌نهایت را

پانویس

منابع