از فرط غم برای من تنگ حوصله
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | فایض اصفهانی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۱ بیت |
از فرط غم برای منِ تنگْ حوصله مطلع شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع فایض اصفهانی شاعر ایرانی است. این شعر در یازده بیت در قالب غزل با موضوع امام حسین(ع) در گونه مرثیه سروده شده است.
متن شعر
{{ب|از هم اساس عالم امکان چرا نریخت؟|روزی که شد به نیزه سر میر قافله}
| از فرط غم برای منِ تنگْ حوصله | یارای آن نمانده که بتْوان کنم گله | |
| بر نیزه نزد محمل زینب، سر حسین | آن‌سان که مهر و ماه نماید مقابله | |
| از دود آه اهل سما، تیره شد زمین | ز افغان ظالمان به فلک رفت، غلغله | |
| رأس سُرور سینه‌ی زهرا و نوک نی | بر پشت ناقه بستنِ بیمار و سلسله | |
| مانند روز حشر، در آن دشت پُر بلا | یک نیزه آفتاب و زمین داشت، فاصله | |
| لب تر نکرد، اصغر بی‌شیرِ خشک‌کام | الّا ز آب تیر سه پهلوی حرمله | |
| زینب چو دید، آن سر پُر خون، به نوک نی | از دست داد طاقت و آرام و حوصله | |
| سر زد به چوب محمل و خونش ز چهره ریخت | تا باشدش بر آن سر پُر خون، مشاکله | |
| آگه نی‌ای که خار مغیلان چه می‌کند؟ | با طفل پابرهنه و پای پُر آبله | |
| فایض گذشت زآن شه و باقی است تا به حشر | بر روی زادگان خطا، داغ باطله |