فرمود حسین جلوۀ لم یزلی

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۲ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =فرمود حسین جلوۀ لم یزلی | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = محمدجواد غفورزاده | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۲ب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
فرمود حسین جلوۀ لم یزلی
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدجواد غفورزاده
قالبرباعی
وزنمفعول مفاعیل مفاعیلن فع
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۲بیت


فرمود حسین جلوۀ لم یزلی مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.

متن شعر

فرمود حسین جلوۀ لم یزلیسالار شهیدِ شاهدان ازلی
گر صد فرزند داشتم می‌خواندمنام همه را به نامِ نامیِ علی


درباره شعر

این شعر بر گرفته از حدیث شریف امام حسین(ع):«لَوْ وُلِدَ لِی مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لَا أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلا عَلِيّاً»(اگر صد فرزند هم می‌داشتم دلم می‌خواست همه را «علی» بنامم) است. 📗 الكافی، ج‏۶، ص

پانویس

منابع