شاهی که جبرئیل بُدی خادم درش

پیکر هزار پاره و بر نوک نی سرش

اطلاعات شعر
نام شاعر	جودی خراسانی
قالب	غزل
وزن	مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
موضوع	امام حسین(ع)
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۸بیت

پیکر هزار پاره و بر نوک نی سرش را شاعر آیینی جودی خراسانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.

متن شعر

شاهی که جبرئیل بُدی خادم درش		خاکم به ‌سر! که خاک سیه گشت، بسترش
حلقی که بوسه‌گاه نبی بود شد ز کین		سیراب ز آب خنجر بیداد، حنجرش
از پهلویی به پهلوی دیگر چو می‌نشست		می‌گشت کارگر به جگر، نوک خنجرش
او سر نهاد بر سر خاک و سَنان ز ظلم		نوک سِنان نهاد به پهلوی دیگرش
کارش ز دست رفت، چو در روی دست او		تیر جفا نشست، به حلقوم اصغرش
قدّش خمیده از غم اکبر به روزگار		پشتش شکست از غم مرگ برادرش
بودی سرش به نیزه و از نوک نیزه داشت		چشمی به‌ سوی خواهر و چشمی به دخترش
خولی ز کین نهاد، به خاکستر تنور		آن سر که رشک مهر بُدی، روی انورش