نوریست میان شعر احمر
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | شمس تبریزی |
| قالب | غزل |
| موضوع | رسول خدا(ص) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
نوریست میان شعر احمر مطلع شعری از سروده های شاعر قدیمی، شمس تبریزی درباره رسول خدا(ص) است. این شعر آیینی در قالب غزل در هفت بیت سروده شده است.
متن شعر
| نوریست میان شعر احمر | از دیده و وهم و روح برتر | |
| خواهی خود را بدو بدوزی | برخیز و حجاب نفس بر در | |
| آن روح لطیف صورتی شد | با ابرو و چشم و رنگ اسمر | |
| بنمود خدای بی چگونه | بر صورت مصطفی پیمبر | |
| آن صورت او فنای صورت | وان نرگس او چو روز محشر | |
| هر گه که به خلق بنگریدی | گشتی ز خدا گشاده صد در | |
| چون صورت مصطفی فنا شد | عالم بگرفت الله اکبر |