مسیح خوانده مرا وقت امتحان من است

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۰ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =مسیح خوانده مرا وقت امتحان من است | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =سیدمحمد بابامیری | قالب = غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =وهب بن عبدالله(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
مسیح خوانده مرا وقت امتحان من است
اطلاعات شعر
نام شاعرسیدمحمد بابامیری
قالبغزل
وزنمفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
موضوعوهب بن عبدالله(ع)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۶بیت


مسیح خوانده مرا وقت امتحان من است شعری از سیدمحمد بابامیری از شعرای آیینی معاصر است. این شعر مرثیه گونه در قالب غزل در شش بیت در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن با موضوع وهب بن عبدالله(ع) سروده شده است.

متن شعر

مسیح خوانده مرا وقت امتحان من استزمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است
از آسمان چهارم، مسیح می‌باردچقدر منتظر رعدِ آسمان من است
برو که پیکر مصلوب و بی‌سرت مادردر امتداد مسیرِ خدا، نشان من است
به کف بگیر سرت را برای یاری عشقسرت مقدمهٔ سرخ داستان من است
نماز آخر خود را اقامه کن در خونبرو که بدرقه‌ات نغمهٔ اذان من است
اگرچه بعد تو صحراست خانه‌ام امّاچه باک؟ زینب کبری هم‌آشیان من است

پانویس

منابع