ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۷ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = سنایی غزنوی | قالب = غزل | وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن | موضوع = توحیدی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۱بی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
اطلاعات شعر
نام شاعرسنایی غزنوی
قالبغزل
وزنفعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن
موضوعتوحیدی
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۱بیت


ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی از اشعار توحیدی مناجاتی عالم شاعر سنایی غزنوی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و فضای شعری عرفانی، معنوی در یازده بیت سروده شده است.

متن شعر

ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایینروم جز به همان ره که توأم راهنمایی
همه درگاه تو جویم همه از فضل تو پویمهمه توحید تو گویم که به توحید سزایی
تو حکیمی تو عظیمی، تو کریمی تو رحیمیتو نمایندۀ فضلی تو سزاوار ثنایی
بری از رنج و گدازی، بری از درد نیازیبری از بیم و امیدی، بری از چون و چرایی
بری از خوردن و خفتن، بری از شبه و شبیهیبری از صورت و رنگی، بری از عیب و خطایی
نتوان وصف تو گفتن که تو در وصف نگنجینتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی
نبُد این خلق و تو بودی، نبود خلق و تو باشینه بجنبی نه بگردی نه بکاهی نه فزایی
همه عزّی و جلالی همه علمی و یقینیهمه نوری و سروری همه جودی و جزایی
همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشیهمه بیشی تو بکاهی همه کمّی تو فزایی
اَحدٌ لَیسَ کمِثلِه، صَمدٌ لیس له ضِدلَمِنَ المُلک تو گویی که مر آن را تو سزایی
لب و دندان «سنایی» همه توحید تو گویدمگر از آتش دوزخ بودش روی رهایی

پانویس

منابع