لطف حسین ما را تنها نمی‌ گذارد

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۱ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « {{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =لطف حسین ما را تنها نمی‌ گذارد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = سیدرضا موید | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۰ بیت |...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
لطف حسین ما را تنها نمی‌ گذارد
اطلاعات شعر
نام شاعرسیدرضا موید
قالبغزل
وزنمفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
موضوعامام حسین(ع)
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۰ بیت


لطف حسین ما را تنها نمی‌ گذارد شعری آیینی از شاعر آیینی معاصر، سیدرضا موید درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل که در ده بیت سروده شده است. وزن این شعر مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در گونه مرثیه است.

متن شعر

لطف حسین ما را تنها نمی‌ گذاردگر خلق وا گذارد ، او وا نمی‌ گذارد
او کشتی نجات و کشتی شکسته ماییممولا به کام غرقاب ما را نمی‌ گذارد
هل من معین او را باید جواب دادنشیعه امام خود را تنها نمی‌ گذارد
زهرا به دوستانش قول بهشت داده استبر روی گفته ی خویش او پا نمی‌ گذارد
ما و فسرده حالی مولا نمی‌ پسنددمسکین و دست خالی مولا نمی‌ گذارد
از بس گناهکاریم ما مستحق ناریمباید که سوخت ما را ؛ زهرا نمی‌ گذارد

پانویس

منابع