ماه فرو ماند از جمال محمد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | سعدی شیرازی |
| قالب | غزل |
| موضوع | رسول خدا(ص) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۱بیت |
ماه فرو ماند از جمال محمد مطلع شعری از سروده های شاعر قدیمی، سعدی شیرازی درباره رسول خدا(ص) است. این شعر آیینی در قالب غزل در یازده بیت سروده شده است.
متن شعر
| ماه فرو ماند از جمال محمد | سرو نباشد به اعتدال محمد | |
| قدر فلک را کمال و منزلتی نیست | در نظر قدر با کمال محمد | |
| وعده ی دیدار هر کسی به قیامت | لیله ی اسری شب وصال محمد | |
| آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی | آمده مجموع در ظلال محمد | |
| عرصه ی گیتی مجال همت او نیست | روز قیامت نگر مجال محمد | |
| و آن همه پیرایه بسته جنت فردوس | بو که قبولش کند بلال محمد | |
| همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد | تا بدهد بوسه بر نعال محمد | |
| شمس و قمر در زمین حشر نتابند | نور نتابد مگر از جمال محمد | |
| شاید اگر آفتاب و ماه نتابند | پیش دو ابروی چون هلال محمد | |
| چشم مرا تا به خواب دید جمالش | خواب نمی گیرد از خیال محمد | |
| سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی | عشق محمد بس است و آل محمد |