در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =احساس پیری می کنم | نام شاعر =ولی الله کلامی زنجانی | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =عاشورا | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم
اطلاعات شعر
نام شعراحساس پیری می کنم
نام شاعرولی الله کلامی زنجانی
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتعاشورا
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۷بیت


در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم غزل شعری از فواد کرمانی درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل و در گونه مناجات با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن است. این شعر در هفت بیت درباره مناجات با امام حسین(ع) سروده شده است.

متن شعر

در جوانی بی حسین احساس پیری می كنمبگذر از پیری كه احساس حقیری می كنم
دولتِ عشقش بنازم با لباس نوكریدر سفارت خانه ی دل ها سفیری می كنم
من فقیر اهل بیتم لیك كَشكولم پُر استفخر بر تاجِ شهان با این فقیری می كنم
گفت زاهد از چه رو بر سینه محكم می زنیگفتم از آئینه ی دل گَردگیری می كنم
من اسیر رشته ی زلف حسینم، مدعیناز بر آزادگان با این اسیری می كنم
گر امیرالعاشقین این عشق را امضاء كندمی روم عرش و ملائك را امیری می كنم
در حرم ناخوانده رفتم حضرت معشوق گفتخود بیا، بی خود بیا مهمان پذیری می كنم


پانویس

منابع