انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجاز آه
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | دختر انا فتحنا |
| نام شاعر | سیدحمیدرضا برقعی |
| قالب | غزل |
| وزن | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن |
| موضوع | حضرت رقیه(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۵بیت |
انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه را شاعر سیدحمیدرضا برقعی درباره حضرت رقیه(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در پانزده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن می‌باشد.
متن شعر
| انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه | آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه | |
| قصۀ کرب‌وبلا را دختری تغییر داد | کاخ‌ها ویرانه شد، ویرانه‌اش شد بارگاه | |
| چادرش دست نوازش بر سر صحرا کشید | سبز شد خارِ مغیلان و فدک شد هر گیاه | |
| دختر این قوم تکلیف حجابش روشن است | چادرِ او تار و پودی دارد از خورشید و ماه | |
| دختر اِنّا فَتَحنا اشک می‌ریزد ولی | گریه‌های او ندارد رنگ زاری هیچ‌گاه | |
| بر سرش می‌ریخت خاک از بام‌ها، می‌سوختند | دخترانِ زنده در گور عرب از این گناه | |
| بین طوفان، غنچه و گل سر در آغوش هم‌اند | او به زینب یا که زینب می‌بَرَد بر او پناه | |
| تا شود زهرا، فقط یک کارِ باقی مانده داشت | شانه زد بر آن پریشانِ تنور و قتلگاه | |
| چون زبانش بند می‌آمد خجالت می‌کشید | با سرِ بابا سخن می‌گفت، اما با نگاه | |
| آه بابا پا به پایت سوختم، خوردم زمین | رنگ گیسویم دلیل و زخم پهلویم گواه | |
| ماند داغِ نالۀ من بر دل دشمن، فقط | خیزران وقتی که خوردی زیر لب می‌گفتم آه | |
| جنگ پایان یافت بعد از تو چهل منزل ولی | عمه می‌جنگید با دستان بسته، بی‌سلاح | |
| اربعین من نیستم از او سراغم را نگیر | این امانت دار را شرمنده‌تر از این مخواه | |
| بعد از این هرجا که رفتی با تو می‌آیم پدرپای من زخمی‌ست اما روبه‌راهم روبه‌راه | {{{2}}} |