به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | پناه ندارم |
| نام شاعر | سیدرضا موید |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | حضرت مسلم(ع) |
| مناسبت | نهم ذی الحجه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم مطلع شعری از سیدرضا موید درباره حضرت مسلم(ع) است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن و در نه بیت سروده شده است.
متن شعر
| به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم | به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم | |
| شب گذشته به هر خانه جای بود مرا، لیک | به هیچ خانه در این شام تیره راه ندارم | |
| ز خستگی‌ست به دیوار طوعه تکیه زدم من | و گرنه جز به خداوند تکیه‌گاه ندارم | |
| کِشَند جانب دارالاماره با چه گناهم | عزیز فاطمه جز عشق تو گناه ندارم | |
| به زیر تیغم و بالای بام وقت شهادت | حسین از تو جز امید یک نگاه ندارم | |
| به راه عشق تو سر می‌دهم که وای به حالم | اگر که حرمت عشق تو را نگاه ندارم | |
| به اشتباه سوی کوفه خواندمت که بیایی | دریغ مهلت جبران اشتباه ندارم | |
| غم تو کرده سیه روز من که در همه عمرم | قسم به خال تو یک نقطۀ سیاه ندارم | |
| سلام بر تو دهم لیک با زبان اشارت | نگاه من به تو و طاقت نگاه ندارم |