سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۶ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =فاطمه سالاروند | قالب =غزل | وزن =مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت
اطلاعات شعر
نام شاعرفاطمه سالاروند
قالبغزل
وزنمفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۶بیت


سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت مطلع شعری از فاطمه سالاروند در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در شش بیت با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن سروده شده است.

متن شعر

سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانتدرود ای رودها در حسرت لب‌های عطشانت
سلام ای ریخته بر خیزران و خاک و خاکسترعقیق تابناک خون ز مروارید دندانت
سلام ای حلق محزون، ای گلوی روشن گلگونکه عالم شعله‌ور شد از طنین صوتِ قرآنت
تو را از سنگ و چوب و بوریای کهنه پرسیدمتو را از ریگ‌های داغ و تبدار بیابانت
هنوز امّا چه عطری می‌وزد از سمت آن صحراچه رازی بود آیا در سرانگشت گل‌افشانت
تو بی‌شک بر لب خونین نی، خورشید می‌دیدیکه صبح روشنی برخاست از شام غریبانت

پانویس

منابع