در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | لیلا رسولی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را را شاعر آیینی لیلا رسولی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن می‌باشد.
متن شعر
| در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را | در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را | |
| پرپر شده بر خاک، رها کرد و پراکند | در خاطره‌ها عطر خوش پیرهنت را | |
| در سوگ تو خون از دل هر سنگ برآورد | وقتی که به خون کرد شناور بدنت را | |
| می‌خواست که باران عطش بر تو ببارد | می‌خواست خدا بر سر نی گل شدنت را | |
| می‌خواست ببویند همه عالم و آدم | قرآن شکوفندهٔ باغ دهنت را | |
| تا قلب اسیران شب، آرام بگیرد | افروخت سر نیزه چراغ سخنت را | |
| ای هدهد هادی که به سیمرغ رساندی | در قاف بلا آن همه مرغ چمنت را | |
| بگذار که در دفتر دل‌ها بنویسند | با داغ، غزل مرثیهٔ سوختنت را |