شبیه کوه پابرجایم و چون رود سیّالم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | اعظم سعادتمند |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
شبیه کوه پابرجایم و چون رود سیّالم را شاعر آیینی اعظم سعادتمند درباره حضرت زینب(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن می‌باشد.
متن شعر
| شبیه کوه پابرجایم و چون رود سیّالم | به سویت می‌دوم با کودکانی که به دنبالم | |
| تمام ابرها بر شانۀ من گریه می‌کردند | گرفتم آسمان خسته را زیر پر و بالم | |
| نمی‌دانی چطور آرام کردم کودکانت را | گرفتم قطره‌های اشک را با گوشۀ شالم | |
| ببین بر چهرۀ من ردّ پای باد و باران را | ببین بی‌عمر نوح امروز، بانویی کهن‌سالم | |
| نشد لبریز در طوفان غم‌ها کاسۀ صبرم | به آن پروردگاری که خبر دارد از احوالم | |
| اگر عمری بماند تا کنارت سیر بنشینم | برایت شرح خواهم داد از اندوه چهل سالم | |
| میان رفت و آمدهای قایق‌های سرگردان | به غیر از کشتی‌ات راه نجاتی نیست در عالم |