زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۹ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =سروی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =حضرت زینب(س) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۴بیت | منبع = }} '''زینب آمد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت
اطلاعات شعر
نام شاعرسروی
قالبغزل
موضوعحضرت زینب(س)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۴بیت


زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت را شاعر معاصر سروی درباره حضرت زینب(س) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه در چهارده بیت سروده شده است.


متن شعر

زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفتاهل عالم را ز کار خویش حیران کرد و رفت
از زمین کربلا تا کوفه و شام خرابهر کجا بنهاد پا فتحی نمایان کرد و رفت
با لسان مرتضی از ماجرای نینواخطبه ی جانسوز اندر کوفه عنوان کرد و رفت
با کلام جان فزا اثبات دین حق نمودعالمی را دوستدار اهل ایمان کرد و رفت
بر فراز نی چو آن قرآن ناطق را بدیدبا عمل آن بی قرین، تفسیر قرآن کرد و رفت
در دیار شام بر پا کرد از نو انقلابسنگر اهل ستم را سست بنیان کرد و رفت
خطبه ی قرّا، بیان فرمود در کاخ یزیدکاخ استبداد را از ریشه ویران کرد و رفت
شام، غرق عیش و عشرت بود در وقت ورودوقت رفتن شام را شام غربان کرد و رفت
زین خطب اتمام حجت کرد بر کافر دلانکافران را مستحقّ نار و نیران کرد و رفت
از کلام حق پسندش شد حقیقت آشکاراهل حق را شامل الطاف یزدان کرد و رفت
شام غرق عیش و عشرت بود در وقت ورودوقت رفتن شام را شام غریبان کرد و رفت
دخت شه را بعد مردن در خرابه جاى دادگنج را در گوشه ویرانه پنهان کرد و رفت
ز آتش دل بر مزار دختر سلطان دیندر وداع آخرین شمعى فروزان کرد و رفت
با غم دل چون که مى شد وارد بیت الحزن«سروىِ» دل خسته را محزون و نالان کرد و رفت

پانویس

منابع