سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | فاطمه سالاروند |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۶بیت |
سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت مطلع شعری از فاطمه سالاروند در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در شش بیت با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن سروده شده است.
متن شعر
| سلام ای بادها سرگشتهٔ زلف پریشانت | درود ای رودها در حسرت لب‌های عطشانت | |
| سلام ای ریخته بر خیزران و خاک و خاکستر | عقیق تابناک خون ز مروارید دندانت | |
| سلام ای حلق محزون، ای گلوی روشن گلگون | که عالم شعله‌ور شد از طنین صوتِ قرآنت | |
| تو را از سنگ و چوب و بوریای کهنه پرسیدم | تو را از ریگ‌های داغ و تبدار بیابانت | |
| هنوز امّا چه عطری می‌وزد از سمت آن صحرا | چه رازی بود آیا در سرانگشت گل‌افشانت | |
| تو بی‌شک بر لب خونین نی، خورشید می‌دیدی | که صبح روشنی برخاست از شام غریبانت |