بهار از نفست برگ و بار می‌گیرد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | زهرا بشری‌موحد |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
| موضوع | حضرت زهرا(س) |
| مناسبت | فاطمیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
بهار از نفست برگ و بار می‌گیرد مطلع شعری از زهرا بشری‌موحد در گونه منقبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل در هشت بیت با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.
متن شعر
| بهار از نفست برگ و بار می‌گیرد | بهشت از فدک تو انار می‌گیرد | |
| بتاب بر ظلمات جهان درخشش تو | تمام آینه‌ها را به کار می‌گیرد | |
| به رسم عشق صبوری، وگرنه حقِ تو را | اگر اراده کنی ذوالفقار می‌گیرد | |
| اگر اراده کنی زیر و رو شود عالم | دعای مادر شب‌زنده‌دار، می‌گیرد | |
| به کوچه‌های مدینه بگو که بعد از تو | علی از عالم و آدم کنار می‌گیرد | |
| أشمّ رائحةً طیبه روایت کن | حدیث از نفست اعتبار می‌گیرد | |
| دلم گرفته و در گردش است تسبیحم | که در مدار تو دل‌ها قرار می‌گیرد | |
| می‌آید آنکه از آیینه‌کاری حرمت | به دستمال ظهورش غبار می‌گیرد |