آنان که آفریده شد از نور پاکشان

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۸ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =آنان که آفریده شد از نور پاکشان | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = روشن اردستانی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۱بیت | منبع = }} '''آنان که آف...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
آنان که آفریده شد از نور پاکشان
اطلاعات شعر
نام شاعرروشن اردستانی
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۱بیت


آنان که آفریده شد از نور پاکشان را روشن اردستانی درباره امام حسین(ع) در یازده بیت سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است.

متن شعر

آنان که آفریده شد از نور پاکشانخورشید، شد به نیزه سر تابناکشان
مانند قرص مه، سرشان رفت بر سناندر آفتاب مانْد، تن چاک‌چاک‌شان
گشتند در عداوتشان، مشرکان شریکدوزخ، کمینه فایده‌ی اشتراکشان
افکنده روزگار، جدایی به‌ تیغ ظلمهر چند در میان سر و چشم پاکشان
چه در فضای قدس و چه در تنگنای دهراز یک‌دگر محال بُوَد انفکاکشان
نشناخت قدرشان، عمر سعدِ کور‌دلبا آن که می‌شناخت، سمک تا سماکشان
آتش به خیمه‌گاه زد و آبشان ندادمی‌خواست تا به باد دهد، بلکه خاکشان
می‌شد زیاده حرمتشان، در بساط قُربمی‌کرد، هر‌ چه سعی پی انهتا‌کشان
از قتل اولیای خدا، اشقیای خلقدر دل نبود گر چه ز کس بیم و باکشان‌
شمشیر انتقام خدا آخر از نیامآمد برون و کرد به خواری، هلاکشان
پیوسته در سلاسلِ آتش، مقیّدنددر ورطه‌ی عذابِ الیمِ مؤبّدند

پانویس

منابع