هر گل که بر دمید ز هامون کربلا|
| نام شاعر | بابا فغانی |
|---|
| قالب | غزل |
|---|
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
|---|
| موضوع | امام حسین(ع) |
|---|
| زمان سرایش | معاصر |
|---|
| زبان | فارسی |
|---|
| تعداد ابیات | ۹بیت |
|---|
هر گل که بر دمید ز هامون کربلا مطلع شعری از بابا فغانی شیرازی از آخرین شاعران سبک عراقی در سدهٔ نهم هجری، با موضوع امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در نه بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
| هر گل که بر دمید ز هامون کربلا | | دارد نشان تازۀ مدفون کـربلا |
| پروانۀ نجات شهیدان محــشـر اسـت | | مهر طلا ببین شده گلگون کربلا |
| در جستجوی گوهر یکدانۀ نجـــف | | کردم روان دو رود به جیحون کربلا |
| در هر قبیله از قِبَلِ خوان اهل بیت | | ماتم رسیده‌ای شده مجنون کربلا |
| بس فتنه‌ها که بر سر مروانیان رسید | | وقت طلوع اختر گردون کربلا |
| بردند داغ فتنۀ آخر زمان به خاک | | مرغان زخم خوردۀ مفتون کربلا |
| گرگان پیر دامن پیراهن حسین | | ناحق زدند در عرقِ خون کربلا |
| خونابه روان جگر پاره رسول | | در هر دیار سر زده بیرون کربلا |
| خونابۀ روان جگر پارۀ رسول | | در هر دیار سر زده بیرون کربلا |
