در کوفه از وفا و محبت نشسته نیست
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | ادیب‌الممالک فراهانی |
| قالب | ترکیب بند (بند هشتم) |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | حضرت مسلم(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۱بیت |
در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست را ادیب‌الممالک فراهانی درباره حضرت مسلم(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب ترکیب بند و در گونه مرثیه با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.
متن شعر
| در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست | وز مهر و آشتی، سخنی در میانه نیست | |
| کردار، جز نفاق و عمل، جز خلاف نه | گفتار، جز دروغ و سخن، جز فسانه نیست | |
| یا کوفیان نیافته‌اند از وفا، نشان | یا هیچ از وفا، اثری در زمانه نیست | |
| ای شه میا به کوفه که این ورطۀ هلاک | گرداب هایلی است که هیچش کرانه نیست | |
| این مردم منافق زشت دو رویه را | خوف از خدای واحد فرد یگانه نیست | |
| دارند تیر‌ها به کمان برنهاده، لیک | جز پیکر تو، ناوکشان را نشانه نیست | |
| بهر گلوی اصغر تو، تیر کینه هست | وز بهر کودکان تو، جز تازیانه نیست | |
| هُش دار! ای کبوتر بام حرم! که بس | دام است در طریق و اثر ز آب و دانه نیست | |
| بس عذر‌ها به کشتنت آراستند، لیک | جز کینۀ تو، در دل ایشان، بهانه نیست | |
| جانم فدای خاک قدوم تو شد ولی | مسکین سرم که بر در آن آستانه نیست | |
| این گفت و مست جرعۀ صهبای وصل شد | عکسِ فروغِ دوست بُد و سوی اصل شد |