از همه سوی جهان جلوه او می‌بینم

از همه سوی جهان جلوۀ او می‌بینم

اطلاعات شعر
نام شاعر	سیدمحمدحسین شهریار
قالب	غزل
وزن	فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
موضوع	عرفانی
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۹بیت

از همه سوی جهان جلوۀ او می‌بینم از اشعار توحیدی مناجاتی سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در ۹ بیت سروده شده است.

متن شعر

از همه سوی جهان جلوۀ او می‌بینم		جلوۀ اوست جهان کز همه سو می‌بینم
چشم از او، جلوه از او ما چه حریفیم ای دل		چهرۀ اوست که با دیدۀ او می‌بینم
تا که در دیدۀ من کون و مکان آینه گشت		هم در آن آینه، آن آینه‌رو می‌بینم
او صفیری که ز خاموشی شب می‌شنوم		وآن هیاهو، که سحر بر سر کو می‌بینم
چون به نوروز کُند پیرهن از سبزه و گل		آن نگارین، همه رنگ و همه بو می‌بینم
تا یکی قطره چشیدم منَش از چشمۀ قاف		کوه در چشمه و دریا به سبو می‌بینم
در نمازند درختان و گل از باد وزان		خَم به سرچشمه و در کار وضو می‌بینم
ذره، خشتی که فراداشته کیهان عظیم		باز کیهان به دل ذره فرو می‌بینم
آسمان راز به من گفت و به کس باز نگفت		شهریار این‌همه زآن رازِ مگو می‌بینم