ای موج صفا روانۀ ساحل تو

    از ویکی تراث
    نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۵ توسط Z.khansari (بحث | مشارکت‌ها)

    ای موج صفا روانۀ ساحل تو از
    محمدجواد غفورزاده



    در قالب رباعی

    با وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع

    موضوع: امام حسین(ع)

    ای موج صفا روانۀ ساحل تو مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.

    متن شعر

    ای موج صفا روانۀ ساحل توای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو
    رنج و غم اگر از دل مؤمن ببریاندوه دو عالم، ببرند از دل تو


    درباره شعر

    این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»‏(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱

    پانویس

    منابع