ای که میدانی غمت با سینه خواهر چه کرد

ای که می‎دانی غمت با سینه خواهر چه کرد		در نگر با زینبت دست ستم آخر چه کرد
سر برآر و سرگذشت همرهانت را بپرس		تا ببینی این سفر با عترت اطهر چه کرد
بعدِ ما گویا که زهرا آمد اندر قتلگاه		در کنار پیکر صد پاره‎ات مادر چه کرد
من شنیدم خاتمت در دست اهریمن فتاد		ساربان با دست تو از بهر انگشتر چه کرد
پیکر سجاد و زنجیر گران غیر از خدا		کس نداند آهن سوزان به آن پیکر چه کرد
از رباب و بانگ اصغر اصغرش، جانم بسوخت		من چه گویم داغ آن شش ماهه با مادر چه کرد
کاش می‎مُردم نمی‎رفتم سوی بزم یزید		کو زبانی تا بگوید آن جنایتگر چه کرد
بر فروش و قتل ما می‎رفت هر ساعت گمان		ای عجب کآن سنگدل با آل پیغمبر چه کرد
من گریبان بر دریدم وین سخن سر بسته به		تا بگویم با سرت دشمن به طشت زر چه کرد
بوسه‎گاه احمد و دُرد شراب و ضرب چوب		آه یا رب بشکند دستش که با آن سر چه کرد
با سر خونین به دیدار رقیه آمدی		آه که دیدار تو با جان آن دختر چه کرد
تا رقیه در برم جان داد و پرپر زد چو مرغ		درک کردم با دلت جان دادن اکبر چه کرد
جبهه‎ی سرخ شهادت از اسارت شد قوی		کاش می‎دیدی که آل الله در این سنگر چه کرد
کیفرت را من گرفتم از یزید آخر بپرس		قطره‎های اشک من با آن ستم‎گستر چه کرد
بکاخ دشمن واژگون از خطبه‎ی سجاد شد		کاش می‎دیدی علی در شام بر منبر چه کرد