ترسم که غم هجرت دیوانه کند ما را

ترسم که غم هجرت دیوانه کند ما را		در دشت جنون از خود، بیگانه کند ما را
با مرگ بگو ما را، لختی بدهد مهلت		تا بخت تو را شمع و پروانه کند ما را
تو در دل ما و ما دنبال تو می گردیم		این دربه دری ترسم، دیوانه کند ما را
ای یوسف قرآنی، ای حاضر پنهانی		این غیبت طولانی، افسانه کند ما را
گفتم به دلم ای دل کن پیشه شکیبایی		کاین هجر تماشایی، پیمانه کند ما را
ما بر سر پیمانیم، دیوانه ی جانانیم		گر اشک دو چشم ما، ویرانه کند ما را
ژولیده ز حق خواهد از آیه ی جای الحق		با ساقی میخانه، همخانه کند ما را