محرّم آمد و شد موسم عزای حسین

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۵ توسط H.shayegh (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

محرّم آمد و شد موسم عزای حسین از
همای شیرازی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)


محرّم آمد و شد موسم عزای حسینسیاه‌پوش فلک گشت از برای حسین
گر از خدا طلب خون‌بها حسین کندبه جز خدا، به خدا نیست خون‌بهای حسین
تو، ای دو دیدۀ من مرهمی ز اشک بسازکه مرهمی ننهد کس به زخم‌های حسین
ستاره بار چرا چشم آسمان نشود؟که از ستاره فزون بود، زخم‌های حسین
به زخم تازه‌جوانان، دلم همی سوزدکه بوی مُشک دهد، خاک کربلای حسین
فدای راه خدا کرد جان و هر چه که بودکه جان خلق دو عالم شود فدای حسین
اگر رضای خداوند را هما طلبیبجو رضای خدا را تو در رضای حسین
حسین داد به راه خدا هر آن ‌چه که داشتحسین را چه دهد تا سزا، خدای حسین
از آفتاب قیامت گریز‌گاه مجوبه جز پناه حق و سایۀ لوای حسین