هر کس که می خواهد ببیند لطف حیدر را

هر کس که می خواهد ببیند لطف حیدر را		باید بگیرد دامن موسی ابن جعفر را
باب الحوائج شد که درمانده نَمانیم و		باب الحوائج شد بگیرد دستِ نوکر را
از نسل شیر خیبر و زهرای مرضیّه ست		با دست بسته می کند تسخیر خیبر را
از هر سر انگشت او جود و کرم جاریست		وقتی نفس می زد جهان می دید کوثر را
بابای سلطان خراسان است و معصومه		دنیا ببین این پادشاه ذرّه پرور را
بر روی دوشش بیرق شیخ امامان است		استاد علم و رأفت شاه خراسان است
در هر کجای کشور ما ردّی از پایش		شد افتخار ما غلامی پسرهایش
معصومه ی او سفره داری می کند در قم		پهن است در مشهد به لطف حق ببین سایه ش