ابوطالب شدی و دست حق در آستين داری
متن شعر
| ابوطالب شدی و دست حق در آستين داری | چنين نور اميرالمومنين را در جبين داری | |
| به صورت نور حيدر را به سيرت حسن احمد را | جمالی آنچنان داري كمالی اينچنين داری | |
| زمان از تو زمين از تو امان از تو امين از تو | ستون آسمان ها هستی و پا بر زمين داری | |
| مسلمان بوده ای وقتی نبود اصلأ مسلمانی | بدين ترتيب دين داری و عمری درد دين داری | |
| بلاغت در سخن داری دقيقأ مثل فرزندت | به هنگام رجز خواني كلامی آتشين داری | |
| از آن سو جعفر طيار از اين سو حيدر كرار | چه سهمي پيش آن داري چه ارثی نزد اين داری | |
| نبی با رفتنت يك سال را سال عزا خوانده | عجب جائی ميان قلب ختم المرسلين داری | |
| اگر در خانه كس باشد همين يك جمله بس باشد | همين بس كه تو در خانه اميرالمومنين داری |