بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه است

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۲ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{سرصفحه شعر | مطلع=بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه است | نام شعر= | شاعر =غلامرضا سازگار | مصحح = | بخشی از دیوان = |قالب =غزل |وزن = مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن |موضوع = مناجات با خدا(شب قدر) | قبلی = | بعدی = | سال خورشیدی = | سال میلادی = | سال قم...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه استاز غلامرضا سازگاردر قالب غزلبا وزن مستفعلن فعولن مستفعلن فعولنموضوع: مناجات با خدا(شب قدر)
بر عفو بی‌حسابت این نکته‌ام گواه استگفتی که یأس از من بالاترین گناه است
من غرق در گناهم مسکین و رو سیاهمتنها تویی پناهم «لا تَقنَطُوا» گواه است
هرگز نمی‌پسندی در بر رویم ببندیآخر کجا گریزد عبدی که بی‌پناه است
در دیده اشک سُرخم بر چهره رنگ زردممویم شده سفید و پرونده‌ام سیاه است
بازآمدم به سویت برگشته‌ام به کویتاین بندۀ فراری محتاج یک نگاه است
من عهد خود شکستم من راه خویش بستمور نه به جانب تو هر سو هزار راه است
یک جمله با تو گفتن ذکر هزار سال استیک لحظه بی‌تو بودن یک‌عمر اشتباه است
یک یا اِلهی اَلْعَفو جبرانِ جُرمِ یک عمریک شام قدر با تو بِهْ از هزار ماه است