دريای جمال
| دريای جمالاز امام خمینیدر قالب غزلموضوع: عرفانی |
| سر زلفت به كناری زن و رخسار گشا | تا جهان محو شود خرقه كشد سوی فنا | |
| به سر كوی تو ای قبلهی دل راهی نيست | ورنه هرگز نشوم راهی وادی مِنا | |
| از صفای گل روی تو هر آن كس برخورد | بَر كَنَدْ دل ز حريم و، نكُند رو به «صفا » | |
| طاق ابروی تو محرابِ دل و جان من است | من كجا و تو كجا؟ زاهد و محراب كجا؟ | |
| ملحد و، عارف و، درويش و، خراباتی و، مست | همه در امْرِ تو هستند و، تو فرمان فرما | |
| خرقه ی صوفی و، جامِ می و، شمشير جهاد | قبله گاهی تو و، اين جمله همه قبله نما | |
| رَسَم آيا به وصالِ تو كه در جان منی؟ | هجر روی تو كه در جان منی، نيست روا | |
| ما همه موج و، تو دريای جمالی، ای دوست! | موجْ درياست، عجب آن كه نباشد دريا |