ادبیات آیینی:ای بهترین بهانه برای گریستن

ای بهترین بهانه برای گریستن		وی داغِ جاودانه برای گریستن
با نام داغدار تو ای لالۀ بهشت		زیباست هر ترانه برای گریستن
نام تو در کشاکش دل‌های داغدار		رمزی است عاشقانه برای گریستن
در راهِ بازگشت به خود عشق کاشته‌ است		داغ تو را نشانه برای گریستن
بیدار کرد داغ تو وجدان خفته را		با موج تازیانه برای گریستن
در راه کربلای تو هر لاله می‌دهد		ما را به کف بهانه برای گریستن
شش سوی لاله می‌دمد، ای چشم، باز کن		راهی از آن میانه برای گریستن
لبریز شو ز چشمِ من، ای هر چه اشک من		تنگ است چشم‌خانه برای گریستن
آماده شد «فرید» به فتوای بازگشت		در خلوت شبانه برای گریستن