چون‌ صبا ديد به‌ صحرا بدن‌ بی‌كفنش‌

از ویکی تراث

چون‌ صبا ديد به‌ صحرا بدن‌ بی‌كفنش‌ از
نیر تبریزی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
چون‌ صبا ديد به‌ صحرا بدن‌ بی‌كفنش‌خاك‌ ميريخت‌ بجاي‌ كفنش‌ بر بدنش‌
چونكه‌ از مركب‌ خود شاه‌ به‌ گودال‌ افتادعهد يزدان‌ به‌ لبش‌ بود و شفاعت‌ سخنش‌
آخرين‌ بار كه‌ شه‌ جانب‌ ميدان‌ ميرفت‌خواهرش‌ داد به‌ او كهنه‌ترين‌ پيرهنش‌
تا كه‌ دشمن‌ نكند خواهش‌ تن‌پوش‌حسينكهنه‌ پيراهن‌ او بود بجاي‌ كفنش‌
گشت‌ آغشته‌ به‌ خونِ دل‌ او پيكر اواز سم‌ اسب‌ سواران‌ به‌ بدن‌ تاختنش‌