ادبیات آیینی:کرده خدا بهشت را خلق برای فاطمه

کرده خدا بهشت را خلق برای فاطمه		بوی بهشت نشنوی جز به رضای فاطمه
منطق لال من کجا مدح و ثنای وی کجا؟		گفته خدای لم یزل مدح و ثنای فاطمه
خلقت کائنات را پنج نفر که علّتند		کیست میان پنج تن رکن سوای فاطمه
جمله به نام فاطمه کرده خدا معرفی		معتبر است این سخن قول خدای فاطمه
فاطمه است و باب او فاطمه است و شوهرش		فاطمه است و آل او آل عبای فاطمه
از رخ تابناک او منفعل است آفتاب		منفعلم بگویم از شرم و حیای فاطمه
معنی لفظ کوثر است امّ شُبیر و شَبر است		طاهره و مطهّره کنیه برای فاطمه
دختر ختم انبیا همسر شاه اولیاء		چشم امید ماسوا سوی عطای فاطمه
عصمت و عفت و حیا از ید قدرت خد		دوخته جامه ایست بر قدّ رسای فاطمه
گر خود او نمی شدی جزء عوالم جهان		کون و مکان نمی شدی جزء بهای فاطمه
عقل بسیط کی کند درک جلال و شوکتش		سجده برند قدسیان بر کف پای فاطمه
عرض صراط می شود پهن تر از درازیش		وصل شود اگر بدو تار ردای فاطمه
گفته نبیّ ابطحی علت غائی جهان		جان من و جهانیان باد فدای فاطمه
جسم من است فاطمه روح من است فاطمه		باعث رنجشم بود رنج و اذای فاطمه
مهر خداست مهر او قهر خداست قهر او		علت لطف لم یزل لطف و رضای فاطمه
گر بتو سعدی زمان خود نکند عنایتی		کی بُوَدَت لیاقتی بهر رثای فاطمه
یافته است از او بها رفعت و عزت و شرف		قدر شرافتش شده درد و بلای فاطمه
صورت حور او کجا سیلی ملحدی کجا؟		گشته کبود صورت ماه لقای فاطمه