کوفه میدان نبرد و سر نی سنگر توست
کوفه میدان نبرد و سرِ نی سنگر توست | علمِ نصرِ خدا تا صف محشر، سر توست | |
محشری کرده به پا قصۀ عاشورایت | که جهان تا صف محشر همهجا محشر توست | |
با وجودی که کند گریه به تو چشم وجود | خندۀ فتح به لبهای علیاصغر توست | |
به علمداری و سقایی عباس قسم | در رگ نسل جوان، خونِ علیاکبر توست | |
کس نگوید که تو تنها و غریبی هرگز | که همه عالم ایجاد پر از لشکر توست | |
تو خداوند جهادی، به خداوند قسم | زینب فاطمه تا حشر پیامآور توست | |
چه شود دست کرم بر سر میثم بکشی | ای که بر روی سنان، دست خدا بر سر توست |