نمایش مبدأ برای به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است

{{جعبه اطلاعات شعر
 | عنوان =به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
 | تصویر = 
 | توضیح تصویر = 
 | نام شعر =
 | نام شاعر =فاضل نظری
 | قالب =غزل
 | وزن = مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
 | موضوع =امیرالمومنین(ع)
 | مناسبت =
 | زمان سرایش = معاصر
 | زبان = فارسی
 | تعداد ابیات =۸بیت
 | منبع = 
}}

'''به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است''' اثر شعری از [[فاضل نظری]] است. این شعر در قالب '''غزل''' و در گونه منقبت با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است. این شعر در هشت بیت درباره امیرالمومنین علی(ع) سروده شده است.

==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است|همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است}}
{{ب|قلندرها و درویشان و حق‌گویان و عیّاران|من از راهی خبر دارم که ذکرش [[قل‌هوالله]] است}}
{{ب|ندارم آرزویی جز مقام عشق ورزیدن|که از دل آخرین حبّی که بیرون می‌شود، جاه است}}
{{ب|سکوتی سایه افکنده‌ست همچون ابر بر صحرا|شب آرام است و نخلستان پر از تنهایی ماه است}}
{{ب|کسی با چاه راز رنج خود را باز می‌گوید|چه تسبیحی‌ست این آه است، این آه است، این آه است}}
{{ب|نمی‌خوانم خدایش گرچه از اوصاف او پیداست|که هم بر عیب ستّار است، هم بر غیب آگاه است}}
{{ب|به سویش بس‌که مردم چون گدا دست طلب دارند|جوانمردان بسیاری گمان دارند او شاه است}}
{{ب|به «سلطان جهان»، «شاه عرب» گفتند و عیبی نیست|به هرتقدیر دست لفظ، از توصیف کوتاه است}}
{{پایان شعر}}

==توضیح عبارات==
* بیت سوم میتواند اشاره به حدیث آخِرُ ما یخْرُجُ مِنْ قُلُوبِ الصِّدِّیقینَ حُبُّ الْجاه دارد بدین معنا که آخرین چیزی که از قلب مومنان راستین خارج میشود جاه طلبی است.

==پانویس==


==منابع==
[[رده:شعربا موضوع امام علی(ع)]]