نمایش مبدأ برای ادبیات آیینی:ذوالجناحا پدرم رفت و نیامد خبرش

{{جعبه اطلاعات شعر
 | عنوان =ذوالجناحا پدرم رفت و نیامد خبرش
 | تصویر = 
 | توضیح تصویر = 
 | نام شعر =
 | نام شاعر =جودی خراسانی
 | قالب =غزل
 | وزن =
 | موضوع =امام حسین(ع)
 | مناسبت =مرثیه
 | زمان سرایش = معاصر
 | زبان = فارسی
 | تعداد ابیات =۱۲بیت
 | منبع = 
}}

'''ذوالجناحا پدرم رفت و نیامد خبرش''' مطلع شعری از [[جودی خراسانی]] در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در دوازده بیت سروده شده است.

==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|ذوالجناحا پدرم رفت و نیامد خبرش|به کجا رفت و چه رو داد و چه آمد به سرش}}
{{ب|به سراغ علی‌ اکبر ز حرم شد بیرون|کشت خود را به یقین، بر سر جسم پسرش}}
{{ب|ز غم قاسم ناکام درآمد از پای؟|یا شکست از غم هجران برادر، کمرش؟}}
{{ب|شد یقینم که در این دشت بلا گشت شهید|که نیفتاد سوی خیمه دگر او، گذرش}}
{{ب|کسی از خاک، سرش بر سر زانو بگرفت؟|یا روی خاک فتاده رخ هم‌چون قمرش؟}}
{{ب|قطره‌ای آب کسی بر گلوی خشکش ریخت؟|یا که اندر لب شط، تشنه بریدند سرش؟}}
{{ب|پهلویش چاک شد از نیزه‌ی بیداد سنان؟|یا که سوراخ شد از ناوک پیکان، جگرش؟}}
{{ب|نوک پیکان چو به حلق علی‌ اصغر جا کرد|بود بابم به چه حال، از غم یکتا‌گهرش؟}}
{{ب|سر «عبداللَّه» او را ز دم خنجر کین|دم آخر که جدا کرد به پیش نظرش؟}}
{{ب|زیر تیغ ستم اندر دم جان دادن او|کرد با او چه ستم، قاتل بیدادگرش؟}}
{{ب|تا نتازند بر او اسب، بُرو سوی نجف|خبر قتل پسر را برسان بر پدرش}}
{{ب|نشنود نوح به ‌جز نوحه، یقین تا محشر|اوفتد گر به سر تربت «جودی»، گذرش}}
{{پایان شعر}}

==پانویس==

==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]